
Somos interessantes e complexos porque ora conseguimos enxergar e pensar as coisas sem molhos simbólicos, onde preferimos almoços nús a ter que comer "sanduíches" de realidade, afinal as alegorias têm alface demais! Ora preferimos olhar para o céu e vaguear, abrir portas e janelas, rasgar o peito, rebuscando outra ansiosa espera no marulhar sereno dos peixes entre palavras sem cor, esperadas inesperadas como a poesia ou o amor.
Zé Afonso
Sem comentários:
Enviar um comentário